W polskim systemie ochrony zdrowia ratownicy medyczni otrzymali dużą samodzielność zawodową oraz szeroki zakres uprawnień do samodzielnego wykonywania świadczeń zdrowotnych. Brak jest jednak skutecznego nadzoru nad merytorycznym wykonywaniem ich zawodu, samorządu zawodowego, konsultantów wojewódzkich lub innych podmiotów. Jedynym obszarem samodzielnej aktywności zawodowej, który podlega nadzorowi merytorycznemu, jest stosowanie przez paramedyków środków przymusu bezpośredniego. Brak nadzoru merytorycznego nad wykonywaniem medycznych czynności ratunkowych uznać należy za niekorzystny zarówno dla bezpieczeństwa pacjentów w obszarze przedszpitalnym, jak i dla osób wykonujących zawód ratownika medycznego, pozbawionych merytorycznego wsparcia oraz doskonalenia zawodowego opartego na analizie zaistniałych zdarzeń niepożądanych. Konieczne jest pilne podjęcie działań legislacyjnych dających podstawę do wdrożenia form nadzoru merytorycznego w pracy ratowników medycznych. W pracy przeprowadzona zostanie analiza przepisów prawa pod kątem możliwości sprawowania nadzoru merytorycznego nad wykonywaniem zawodu ratownika medycznego, a także porównawczo sprawowania nadzoru nad wykonywaniem innych zawodów medycznych, w szczególności lekarza, pielęgniarki i fizjoterapeuty.