Kraje arabskie charakteryzują się specyficzną sytuacją geopolityczną i licznymi konfliktami, które mają uwarunkowania zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Wojsko Polskie dołączyło do sił stabilizujących sytuację w Afganistanie w marcu 2002 roku na zaproszenie władz amerykańskich, dołączając do operacji Enduring Freedom (OEF). W ramach kolejnych zmian Wojska Polskiego w Afganistanie uczestniczyła zmienna liczba żołnierzy (od około 200 do ponad 2000). Od początku trwania misji w Afganistanie polscy żołnierze wspierani byli w systemie dyżurowym 24 h/d zapleczem medycznym. Do zadań służb medycznych należały przede wszystkim: prewencja urazów i chorób oraz ich terapia, zaopatrywanie w leki i materiały medyczne, koordynacja ewakuacji medycznej na wszystkich jej poziomach oraz prowadzenie szkoleń. Działania dotyczyły Wojska Polskiego i ludności afgańskiej – zarówno cywili, jak i służb (policja, wojsko). W FOB Warrior udzielano pomocy średnio 10–20 osobom dziennie. Wśród urazów wojennych występowały głównie obrażenia wybuchowe, odłamkowe i postrzałowe. We wszystkie działania PKW nieodmiennie zaangażowane były siły medyczne, które służyły ciągłym wsparciem w systemie dyżurowym, udzielając pomocy medycznej 361 polskim żołnierzom.