Morze Bałtyckie jest zbiornikiem wodnym szczególnie narażonym na zanieczyszczenia ze względu na swoją niewielką głębokość i zamknięty charakter. Po II wojnie światowej, w ramach operacji alianckich, została zatopiona w nim niemiecka broń chemiczna. Szacuje się, że na dnie znajduje się około 40 tysięcy ton chemikaliów, w tym niebezpieczne środki bojowe, jak iperyt siarkowy, tabun czy fosgen. Zatopione substancje stanowią poważne zagrożenie dla środowiska morskiego i zdrowia ludzi, zwłaszcza w przypadku uwolnienia ich np. na skutek korozji korpusów amunicji czy pojemników, których stan powinien podlegać stałej kontroli. W tym kontekście rosnące zainteresowanie bezzałogowymi systemami morskimi, w szczególności pojazdami podwodnymi, powierzchniowymi oraz powietrznymi, staje się kluczowy w monitorowaniu i neutralizacji zagrożeń związanych z zatopioną bronią chemiczną. Współdziałanie tych systemów może być wykorzystywane do wykrywania, mapowania oraz analizy środowiskowej w celu zminimalizowania ryzyka związanego z tymi substancjami.