Zaburzenia świadomości występują u większości pacjent w przyjmowanych na oddziały intensywnej terapii (OIT). Jedną z ich rzadkich przyczyn może być hiperamonemia. Na OIT został przyjęty 28‑letni pacjent z zaburzeniami świadomości o niejasnym pochodzeniu. Wykluczono zatrucie alkoholem, lekami oraz środkami psychoaktywnymi. W dzieciństwie rozpoznano u niego hiperamonemię typu 2 – od wielu lat nie stosował zaleconej terapii. W chwili przyjęcia podsypiający, bez kontaktu logicznego, okresowo pobudzony. W tomografii komputerowej głowy wykluczono obrzęk mózgu. W badaniach laboratoryjnych krwi z odchyleń stwierdzono jedynie hipoglikemię (40 mg/dl), duże stężenia amoniaku (140 μg/dl) oraz hiperbilirubinemię (3,52 mg/dl). Włączono sedację, ciągły wlew glukozy, odpowiednią dietę; podano dożylnie leki zmniejszające stężenie amoniaku w surowicy, a wobec utrzymujących się zaburzeń świadomości rozpoczęto ciągłą hemodiafiltrację żylno‑żylną, uzyskując w ciągu kilku dni poprawę stanu umożliwiającą wypisanie pacjenta do domu. Hiperamonemia musi być rozpatrywana jako jedna z przyczyn zaburzeń świadomości. Szybkie rozpoznanie i wdrożenie właściwego leczenia pozwala uniknąć uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego i śmierci pacjenta.