Cel pracy. Jakościowa i ilościowa analiza przypadków kul grzybiczych nosa i zatok przynosowych u chorych Kliniki Otolaryngologii WIM w Warszawie w latach 2000–2017. Materiał i metody. Grupa badana to 101 chorych leczonych z powodu guza grzybiczego w latach 2000–2017. Troje pacjentów poddano w tym czasie leczeniu dwukrotnie, tym samym analizowano 104 interwencje zabiegowe. Retrospektywnej ocenie poddano dane metrykalne chorych, lokalizację i symetrię zmian, typ przeprowadzonej interwencji oraz czynniki szczególne towarzyszące chorobie. Wyniki. 80 przypadków kul grzybiczych dotyczyło jednostronnie zatoki szczękowej, 10 – zatoki klinowej, 3 – sitowia przedniego i 1 – jamy nosowej. Izolowane kule grzybicze nie występowały w komórkach sitowia tylnego i w zatoce czołowej. Stwierdzono współwystępowanie guzów grzybiczych w kilku zatokach przynosowych, w zatoce szczękowej i jamie nosa oraz przypadki obustronnego ich występowania. Wszyscy chorzy poddani zostali leczeniu operacyjnemu bez osłony leków przeciwgrzybiczych. 78,8% interwencji zabiegowych stanowiła procedura FESS. W 102 przypadkach czynnikiem etiologicznym kuli grzybiczej były grzyby z rodzaju Aspergillus, w kolejnych dwóch Candida. Wnioski. Kule grzybicze występują najczęściej jednostronnie i zajmują zatokę szczękową. Związane są zwykle z zakażeniem kropidlakiem. FESS jest skuteczną i bezpieczną metodą leczenia chorych.