Niejednokrotnie w populacji pediatrycznej obserwowano związek ekspozycji na alergeny z nasileniem zaburzeń w oddawaniu moczu. Pierwsze takie obserwacje udokumentowano w latach 30. XX wieku. Stwierdzono, że wyeliminowanie alergenu ze środowiska pacjenta, ogranicza nie tylko objawy alergiczne ze strony górnych dróg oddechowych, ale także ze strony układu moczowego. Do badania włączono 40 dzieci z potwierdzoną reakcją nadwrażliwości w mechanizmie IgE zależnym. Następnie dokonano przydziału pacjentów do dwóch grup z zaburzeniami w oddawaniu moczu oraz bez zaburzeń w oddawaniu moczu. U wszystkich pacjentów oznaczano stężenie IgE całkowitych, IgE swoistych w panelu wziewnym i pokarmowym oraz wykonano punktowe testy skórne. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w stężeniu IgE całkowitych pomiędzy grupami pacjentów z atopią i zaburzeniami mikcji oraz bez zaburzeń mikcji. Nie stwierdzono także różnicy w liczbie alergenów, w kierunku których uzyskano podwyższone stężenie IgE swoistych pomiędzy badanymi grupami pacjentów, zarówno w panelu wziewnym (p = 0,5), jak i w pokarmowym (p = 0,45), a także w punktowych testach skórnych. Nie zaobserwowano różnicy, porównując liczbę pacjentów, u których uzyskano wynik dodani IgE swoistych w kierunku poszczególnych alergenów w obu grupach. Nie zaobserwowano także istotnych różnic, porównując wyniki IgE w klasie ≥ 3 oraz w klasie ≥ 5 swoistych dla poszczególnych alergenów. Nie stwierdzono, aby nasilona reakcja nadwrażliwości na dowolny alergen w klasie ≥ 3 i w klasie ≥ 5 predysponowała do wystąpienia zaburzeń mikcji u dzieci. Podsumowując wyniki, nie wykazano związku zaburzeń mikcji z alergią na poszczególne alergeny. Na podstawie powyższych danych stwierdzono, iż stopień nasilenia polisensytyzacji nie wpływa na występowanie zaburzeń mikcji u dzieci.