Rany kąsane twarzy spowodowane przez psy są zwykle wskazaniem do leczenia specjalistycznego w warunkach szpitalnych. Stawiają one przed lekarzami szczególne wyzwanie terapeutyczne z uwagi na wielopłaszczyznowy charakter takiego urazu, zwłaszcza gdy dochodzi do ubytku tkanek. Prezentujemy przypadek 32-letniej pacjentki, która została przyjęta na oddział chirurgii plastycznej z powodu pogryzienia przez psa lewej okolicy policzka, wargi górnej wraz z kątem ust oraz czerwieni wargowej po stronie lewej. W trakcie hospitalizacji zastosowano profilaktykę przeciwtężcową, oceniono niebezpieczeństwo transmisji wścieklizny, a następnie zaopatrzono ubytek tkanek, stosując techniki rekonstrukcyjne, uzyskując w pełni zadowalający efekt końcowy. Przedstawiony przypadek wskazuje na jedną z wielu możliwych technik w zakresie rekonstrukcji ubytków tkankowych okolicy twarzy. Leczenie urazów twarzy, zwłaszcza warg i błony śluzowej jamy ustnej, wymaga złożonego podejścia, obejmującego szybką ocenę sytuacji, zapobieganie transmisji chorób zakaźnych, odpowiedni wybór technik chirurgicznych, w tym rekonstrukcyjnych, oraz często również równolegle wsparcie psychologiczne.