Inspiracją do powstania pracy były doniesienia o tym, co się dzieje na wojnie rosyjsko-ukraińskiej w zakresie amunicji stosowanej przez stronę rosyjską, pomimo obowiązujących obostrzeń w tej kwestii. Celem artykułu jest analiza oraz opisanie zjawisk, które występują podczas penetracji tkanki miękkiej przez pocisk. W pracy przedstawiono syntetyczny opis prowadzonych badań i rozwoju dyscypliny, jaką jest balistyka rany. Omówiono początki eksperymentów, które dały podstawy do opracowania aparatu badawczego i numerycznego do opisu balistyki rany. W dalszej części opisano zjawiska zachodzące w tkance miękkiej podczas penetracji przez pocisk, omówiono proces tworzenia się kanału trwałego oraz jamy chwilowej w zależności od rodzaju użytych pocisków i ich parametrów technicznych oraz przedstawiono przykładowe zdjęcia z przeprowadzonych eksperymentów. Przedstawiony opis dotyczy tylko mechanizmu interakcji pocisk–tkanka miękka, nie uwzględnia innych czynników rażenia, takich jak odłamki po uderzeniu pocisków artyleryjskich, rakiet, granatów czy też min. Ciężkość obrażeń i ich profil zmienia się w wyniku obrotu pocisku. Gdy obraca się pod kątem 90 stopni, miażdży tkankę boczną powierzchnią. Skutkuje to również wzrostem siły. Należy pamiętać, że szybkość transferu energii wzdłuż kanału rany nie jest jednolita w całym ciele, ponieważ pocisk w czasie penetracji może zmieniać trajektorię czy też fragmentować. Ponadto tkanka ludzka jest niejednorodna. Jama chwilowa może powstać w zależności od kilku czynników: kształtu, prędkości, kalibru pocisku, penetrowanych narządów, przez które lub w pobliżu których przechodzi trajektoria lotu pocisku oraz ciśnienia lub fali uderzeniowej, która może powodować zarówno bliższe, jak i dalsze obrażenia ciała.