PL EN
INNE
Gdy gaśnie pamięć ludzka, dalej mówią kamienie – pamięci ppłk. dr. Kazimierza Malanowicza (1884–1933)
 
Więcej
Ukryj
1
Zakład Historii Medycyny, Farmacji i Medycyny Wojskowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi; kierownik: prof. dr hab. n. med. Czesław Jeśman
 
 
Data nadesłania: 29-09-2016
 
 
Data publikacji: 05-12-2016
 
 
LW 2017;95(1):106-112
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
W artykule przedstawiono sylwetkę polskiego lekarza wojskowego przez wiele lat związanego z Wilnem. Urodził się 26 lutego 1884 roku w Brześciu nad Bugiem. W 1911 roku ukończył Cesarski Uniwersytet w Moskwie. Następnie służył w armii rosyjskiej jako lekarz 75. i 259. Pułku Piechoty. Brał udział w I wojnie światowej. W 1919 roku został polskim żołnierzem i wziął udział w wojnie 1920 roku przeciwko Rosji. W okresie międzywojennym pełnił funkcję kierownika pracowni bakteriologicznej Szpitala Wojskowego w Wilnie, potem został komendantem 3. Szpitala Okręgowego w Grodnie. Był to jeden z najważniejszych szpitali wojskowych w Polsce w okresie międzywojennym. Podpułkownik Kazimierz Malanowicz zmarł w Grodnie 6 czerwca 1933 roku. Został pochowany na Cmentarzu Antokolskim w Wilnie. Po wielu latach jego grób uległ znacznemu zniszczeniu, jego renowację sfinansowała w 2016 roku Wojskowa Izba Lekarska z Warszawy.
KONFLIKT INTERESÓW
Nie zgłoszono sprzeczności interesów.
eISSN:1509-5754
ISSN:0024-0745
Journals System - logo
Scroll to top