Kapitan Leon Bogusław Garliński (1900–1989), dermatolog, który był ostatnim szefem oddziału skórno-wenerycznego 3. Szpitala Okręgowego w Grodnie i jednym z nielicznych lekarzy tej placówki, któremu udało się przeżyć II wojnę światową, urodził się 1 kwietnia 1900 r. w Ostrołęce, w rodzinie Józefa i Antoniny Garlińskich. W latach 1923–1929 jako podchorąży Szkoły Podchorążych Sanitarnych studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Dyplom lekarza uzyskał w 1930 r. na Uniwersytecie Warszawskim. W okresie międzywojennym służył jako lekarz wojskowy w 80. Pułku Strzelców Nowogródzkich w Słonimiu, 21. Pułku Artylerii Lekkiej w Oświęcimiu i 6. Pułku Artylerii Lekkiej w Krakowie. Ukoronowaniem jego kariery wojskowej było objęcie w 1938 r. szefostwa oddziału skórno‑wenerycznego 3. Szpitala Okręgowego w Grodnie. W czasie wojny obronnej 1939 r. był lekarzem 76. Lidzkiego Pułku Piechoty, z którym brał udział w walkach pod Sulejowem i Piotrkowem Trybunalskim. Po zakończeniu II wojny światowej pełnił funkcję kierownika oddziału skórno‑wenerycznego Okręgowego Szpitala Wojskowego nr 3 w Krakowie. Zmarł 29 stycznia 1989 r. w Krakowie. Jego biografia jest odzwierciedleniem losu wielu polskich lekarzy, którzy przeżyli czas ostatniej wojny i okupacji.