Praca jest pierwszą z trzech publikowanych w tym zeszycie „Lekarza Wojskowego” prac poświęconych osobie zapomnianego w Polsce zasłużonego psychiatry wojskowego, ppłk. dr. med. Konstantego Świdra. Przedstawiono w niej jego rodowód, przebieg nauki szkolnej oraz studiów na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego i w Szkole Podchorążych Sanitarnych w Warszawie. Opisano początki jego kariery zawodowego lekarza wojskowego w Polsce oraz losy po wybuchu wojny we wrześniu 1939 r. – pobyt w sowieckiej niewoli, służbę w Armii Andersa w ZSRR, na Środkowym Wschodzie i w kampanii włoskiej, oraz rolę w organizacji pomocy psychiatrycznej dla żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W ostatniej części artykułu przedstawiono przebieg jego stabilizacji zawodowej na emigracji w USA oraz działalność w środowisku polonijnym Chicago do czasu przedwczesnej śmierci w 1965 r. W pracy przytoczono również przykłady literackiej twórczości doktora Konstantego Świdra oraz informacje na temat statusu i aktywności zawodowej jego dzieci w Stanach Zjednoczonych.