Odkrycie powszechności przeżyć traumatycznych w życiu ludzi było początkiem rozwoju badań nad wpływem różnego rodzaju urazów na stan zdrowia społeczeństwa. Pierwsze badania korelacji między występowaniem doświadczeń traumatycznych w dzieciństwie (ACE) a miarą dolegliwości zdrowia fizycznego i psychicznego w późniejszym wieku wskazało na znaczenie urazów w rozwoju człowieka. Z powodu istotnego wpływu traumy na zdrowie stwierdzono, że żadna pomoc osobom, które doświadczyły urazów, nie może prowadzić do retraumatyzacji. W tym celu określono podstawowe zasady działania dowolnej placówki ochrony zdrowia zorientowanej na traumę (TIC). W pracy przedstawiono sześć podstawowych zasad TIC oraz metody ich zastosowania w celu stworzenia bezpiecznego miejsca pomocy ofiarom traumy. Oprócz specjalnych warunków, jakim powinien podlegać ośrodek TIC, w pracy przedstawiono również wyniki badań dotyczących różnych obrazów zapisu traumy w świadomości człowieka. Uznano, że odmienność zapisu powinna mieć znaczenie w wyborze odpowiednich podejść terapeutycznych.