Ostateczny wynik leczenia większości nowotworowych i nienowotworowych chorób krwi zależy od ich wczesnego wykrycia i szybkiego skierowania do hematologa. Oznacza to, że wstępna diagnostyka hematologiczna musi się odbywać na poziomie lekarza rodzinnego lub innego lekarza, który w trakcie diagnostyki innego schorzenia wykryje zaburzenia mogące sugerować chorobę krwi. Obecny artykuł dotyczy wykorzystania do tego celu triady badań: morfologii krwi, OB. i badania ogólnego moczu. Podano progi ilościowe zaburzeń, które powinny skutkować skierowaniem do hematologa, oraz wyjaśniono, dlaczego takie właśnie wartości przyjęto. Powszechne wykorzystanie tych informacji powinno skrócić czas od wystąpienia objawów chorób krwi do rozpoczęcia leczenia.