Częstość występowania choroby wieńcowej zwiększa się wraz z wiekiem. W efekcie jest ona najczęstszą przyczyną zgonów osób starszych. W tej grupie chorych liczne choroby współistniejące i nietypowy charakter objawów są przyczyną częstego niedoszacowania istotności zgłaszanych dolegliwości. W efekcie niejednokrotnie pacjenci starsi są diagnozowani i leczeni z powodu choroby wieńcowej z opóźnieniem. Wybór najlepszej metody leczenia w tej grupie chorych jest również trudny. Wynika to między innymi z faktu, że liczba badań z randomizacją z udziałem pacjentów w podeszłym wieku jest ograniczona.
Nie zgłoszono sprzeczności interesów.