W 2013 r. liczba chorych na cukrzycę na świecie wynosiła 382 miliony, a szacuje się, że do 2035 r. wzrośnie do 592 milionów. Konsekwencje tej choroby, szczególnie jeśli nie jest odpowiednio kontrolowana, mogą być dramatyczne i prowadzić do stanów zagrożenia życia. Z tego powodu niezwykle ważne jest zapobieganie cukrzycy, dążenie do szybkiego jej rozpoznania oraz skutecznego leczenia. W walce z tą chorobą oprócz farmakoterapii niewątpliwie kluczowy jest zdrowy styl życia, w szczególności zmiana diety i modyfikacja nawyków żywieniowych. W tym przeglądzie skupiono się na korzyściach i zagrożeniach wynikających ze stosowania diety niskowęglowodanowej u pacjentów z cukrzycą typu 1 i typu 2. Przeanalizowano badania kliniczne zawierające dane na temat zmian w parametrach metabolicznych, takich jak glukoza na czczo, insulina na czczo i HbA_1c, które wystąpiły w wyniku stosowania tej diety przez pacjentów z cukrzycą. W większości uwzględnionych badań zaobserwowano poprawę tych parametrów. Tylko w jednym badaniu odnotowano wzrost HbA_1c u chorych na cukrzycę typu 1, niemniej był on prawdopodobnie rezultatem nieprzestrzegania zasad diety przez pacjentów. W związku z tym konieczne wydaje się poświęcenie czasu na objaśnienie pacjentom założeń diety niskowęglowodanowej, pomoc w jej wdrożeniu oraz późniejsze monitorowanie spożywanych przez nich pokarmów. Pomimo że wyniki prezentowanego przeglądu wskazują na korzystny wpływ diety niskowęglowodanowej na parametry metaboliczne chorych na cukrzycę, konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań w celu jasnego i jednoznacznego określenia wszystkich korzyści i zagrożeń wynikających ze stosowania diety niskowęglowodanowej przez pacjentów z cukrzycą.