Wprowadzenie: Przedwczesna utrata zębów mlecznych u dzieci poniżej 18. roku życia jest najczęściej spowodowana aktywną chorobą próchnicową zębów mlecznych i stałych, zwłaszcza pierwszych trzonowych, oraz koniecznością ich ekstrakcji. Braki zębowe u dzieci wynikają również z wrodzonych braków zębów stałych, wad rozwojowych i urazów. Konsekwencje braków zębowych zależą w dużej mierze od wieku dziecka, w którym wystąpiły luki, zawsze jednak prowadzą do dysfunkcji narządu żucia, stawu skroniowo-żuchwowego, do wad wymowy, zaburzeń estetycznych i ostatecznie do braku akceptacji ze strony rówieśników. Cel pracy: Celem pracy jest przegląd literatury dotyczącej leczenia pacjentów z brakami zębowymi wynikającymi z przedwczesnej utraty zębów mlecznych, wad wrodzonych i urazów. Uwzględniono prace podejmujące tematykę wczesnej rehabilitacji protetycznej w grupie pacjentów poniżej 18. roku życia. Materiały i metody: Przegląd istniejących badań dotyczących braków zębowych u dzieci i młodzieży oraz ich konsekwencji dla rozwoju układu stomatognatycznego. Wynik: Wszyscy autorzy poruszający temat bezzębia u dzieci widzą potrzebę leczenia protetycznego. Jednocześnie zalecają indywidualny dobór uzupełnień protetycznych. Głównymi czynnikami determinującymi ten wybór są wiek dziecka, rodzaj, wielkość i umiejscowienie brakujących zębów oraz chęć współpracy dziecka. Wnioski: Aby uniknąć licznych wczesnych i odległych powikłań w rozwoju układu stomatognatycznego u dzieci z przedwczesnym brakiem zębów, należy jak najwcześniej zapewnić dzieciom rehabilitację protetyczną.