Statyny wywierają ochronny wpływ na płuca, co może wynikać z hamowania indukcji prozapalnych metaloproteinaz (matrix metalloproteinase – MMP), istotnych w patogenezie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Cel. Ocena wpływu trzymiesięcznego leczenia simwastatyną na stężenia wybranych surowiczych MMPs, funkcję płuc oraz parametry kliniczne u chorych na stabilną POChP. Materiał i metoda. Badanie prospektywne jednoośrodkowe u 39 mężczyzn i 11 kobiet (47–80 lat) przydzielonych losowo do grupy badanej – leczonej simwastatyną (Zocor 40 mg) i kontrolnej – nieotrzymującej leku. Wyniki. Badanie ukończyło 26 chorych w grupie statyny i 24 z grupy kontrolnej. Nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie wyników mMRC (p = 0,6458), parametrów spirometrycznych mierzonych FEV1%N, FVC% N, FEV%FVC oraz zmian stężeń MMP‑1 (p=0,6468), MMP‑9 (p=0,0651) i MMP‑12 (p=0,3309) pomiędzy grupami. Zastosowane leczenie wpłynęło korzystnie (p=0,0053) na przebieg kliniczny POChP mierzony testem CAT. Istotne zmniejszenie stężenia MMP‑1 w grupie statyny w porównaniu z grupą nieleczonych chorych wykazano tylko w podgrupie pacjentów z FEV1<50%N (p=0,0454). Wnioski. Leczenie simwastatyną u chorych ze stabilną POChP nie wpływa znamiennie na surowicze stężenia swoistych MMP‑1, MMP‑9 i MMP‑12 istotnych w patogenezie choroby.