Celem pracy była ocena czasu trwania resuscytacji okołourazowej prowadzonej w obrębie obszaru resuscytacyjno‑zabiegowego SOR wobec chorych z wielonarządowymi obrażeniami ciała oraz ocena możliwości skrócenia jej trwania poprzez wdrożenie zespołowego modelu postępowania. Przeprowadzono retrospektywną ocenę dokumentacji medycznej chorych leczonych w 2015 roku w SOR CSK MON WIM w Warszawie (SOR WIM). Obliczono medianę oraz pierwszy i trzeci kwartyl całkowitego czasu działania zespołu urazowego w obszarze resuscytacyjno‑zabiegowym SOR. W dalszej kolejności przeprowadzono powtarzalne symulacje działań resuscytacyjnych w warunkach sali zabiegowej, wykorzystując fantom ćwiczebny. Zmierzono czas trwania czynności resuscytacyjnych wykonywanych przez zespoły dwu‑i trzyosobowe. Wyniki przedstawiono w formie tablarycznej i opisowej. Wdrożenie zespołowego modelu postępowania z pacjentami urazowymi może skrócić czas trwania resuscytacji okołourazowej i zwiększyć jej efektywność. Regularne treningi zespołów udzielających pomocy poszkodowanym oraz poprawa komunikacji pomiędzy osobami podejmującymi czynności ratunkowe mają kluczowe znaczenie dla poprawy jakości udzielanej pomocy.