Termografia to technika obrazowania wykorzystująca rozkład promieniowania cieplnego emitowanego przez dany obiekt. Każde ciało o temperaturze wyższej niż 0 K emituje promieniowanie elektromagnetyczne, którego widmo jest zależne od temperatury i zdolności emisyjnej. Urządzenie termowizyjne (tzw. kamera termowizyjna/detektor promieniowania cieplnego) wykrywa promieniowanie cieplne emitowane przez badane ciało w oparciu o efekty termiczne lub kwantowe. Wynikiem termografii jest termogram, czyli obraz termiczny, w którym różne temperatury są przedstawione w różnych kolorach lub odcieniach szarości. Termografia pozwala wykryć zmiany temperatur różnych części ciała. Zwiększone ucieplenie zwykle jest powiązane z nasiloną perfuzją naczyniową oraz stanem zapalnym (choroby autoimmunologiczne, zaburzenia hormonalne, urazy ortopedyczne). Jednocześnie termografia pozwala wykryć obszary cechujące się zmniejszonym przepływem krwi. W pierwszej części artykułu przedstawiono podstawy termografii oraz opisano możliwości jej wykorzystania w angiologii, chorobach wewnętrznych, chirurgii estetycznej i rekonstrukcyjnej, dermatologii oraz fizjoterapii i rehabilitacji.