W odróżnieniu od sytuacji, w których dominuje uszkodzenie układu pokarmowego lub nerwowego, zespół hematologiczny ostrej choroby popromiennej to jedyny zespół uszkodzeń narządowych spowodowanych przez promieniowanie jonizujące, który napromieniony może przeżyć. Do dawki 3,5 Gy porażony może przeżyć bez istotnej pomocy medycznej, a w przypadku uzyskania pomocy medycznej, ale bez przeszczepienia szpiku, możliwe jest przeżycie do dawki około 5–6 Gy. Powyżej 6 Gy do dawki około 10–12 Gy możliwe jest przeżycie pod warunkiem przeszczepienia szpiku od osoby nienapromienionej. Powyżej tej ostatniej dawki dominują uszkodzenia innych układów narządowych. Rzeczywiste możliwości udzielenia pomocy medycznej będą ściśle uzależnione od liczb osób napromienionych. Im napromienionych będzie mniej, tym pełniejszej i bardziej zaawansowanej pomocy będzie można im udzielić, a zwiększająca się ich liczba będzie stopniowo redukowała te możliwości, zwłaszcza że będą temu towarzyszyć również straty dotyczące służb ratunkowych, w tym służby zdrowia. Przy większej liczbie porażonych o przeżyciu tych, których można uratować, zadecyduje sprawność organizacyjna w segregacji, ewakuacji i dopiero ostatecznie jakość pomocy medycznej.