W artykule przedstawiono historię leczenia oraz przebieg psychoterapii 38‑letniego weterana Polskich Kontyngentów Wojskowych, uczestnika misji w Libanie i Afganistanie (VII zmiana), u którego kilka dni po przeżyciu traumatycznego doświadczenia (postrzał kulą w hełm) doszło do długotrwałej i nasilającej się zmiany w zachowaniu pod postacią zachowań agresywnych i przemocy. Śledząc klatka po klatce przebieg zdarzenia traumatycznego, autorzy omawiają mechanizm psychiczny dysocjacji. Opisują trudną próbę psychoterapii traumy wojennej zarówno po stronie pacjenta, jak i psychologa klinicznego/psychoterapeuty. W omówieniu podjęto próbę wyjaśnienia zachowań agresywnych u weteranów misji wojennych w oparciu o mechanizm obronny identyfikacji z agresorem. Na koniec autorzy dzielą się doświadczeniami klinicznymi w rozpoznawaniu zespołu stresu pourazowego u weteranów, u których występuje wysoki poziom zachowań agresywnych i gniewu.