Wprowadzenie i cel: Autorzy przedstawiają wykorzystanie nowych technologii do wdrożenia specjalnie zaprojektowanych „kapsuł życia” jako części systemu ewakuacji rannych żołnierzy z pola walki. W artykule omówiono możliwości transportu „kapsuł życia” za pomocą załogowych i bezzałogowych systemów powietrznych oraz wprowadzono zasadnicze obliczenia matematyczne dotyczące niezawodności funkcjonowania bezzałogowego i załogowego transportu rannych żołnierzy. Materiał i metody: W pracy uwzględniono dodatkowo zasady prognozowania procesów niezawodnościowych w przewidywanych okresach eksploatacji. W procesie analitycznym przewiduje się także wykorzystanie zróżnicowanego transportu w obszarze techniki lądowej, powietrznej i morskiej. Integracja nowych technologii – bezzałogowych systemów powietrznych – i humanizmu w procesie transportu rannych żołnierzy z pola walki stanowi najwyższą wartość w doskonaleniu procesu ratowaniu ludzkiego życia. Wyniki: W artykule zostały przedstawione podstawowe rozwiązania umożliwiające transport rannych żołnierzy z pola walki. Wyprowadzenie rannych żołnierzy, poza względami moralnymi, ma również znaczenie dla przywracania zdolności bojowej walczącego wojska. Wnioski: W pracy omówiono zasadnicze uwarunkowania zmierzające do usprawnienia procesów transportowych rannych żołnierzy na polu walki. Uwarunkowania te stanowią podstawę do podejmowania prac zmierzających do opracowania i wdrożenia transportowych kapsuł życia. Opracowane rozwiązania konstrukcyjne transportowych kapsuł życia, z uwagi na ich szczególną przydatność, powinny być dostosowane do zróżnicowanych sytuacji bojowych. W procesie transportowania rannych żołnierzy z pola walki istotne znaczenie ma infrastruktura transportowa, która dotyczy w różnym stopniu wszystkich środków transportu, a w szczególności środków lotniczych. W pracy opisano ogólny zarys metody i sposoby transportu rannych żołnierzy z pola walki. Zróżnicowane metody i sposób transportowania powinny być poddane szczegółowym opracowaniom. Cały proces transportu powinien stanowić podstawę do podjęcia prac badawczo-rozwojowych i wdrożeniowych.