OPIS PRZYPADKU
Leczenie neuroprotekcyjne w pourazowym uszkodzeniu mózgu – przyszłość czy teraźniejszość?
Więcej
Ukryj
1 |
Klinika Neurologii, CSK MON WIM, Polska |
2 |
Klinika Rehabilitacji, CSK MON WIM, Polska |
3 |
Kliniczny Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii, CSK MON WIM, Polska |
4 |
Zakład Radiologii Lekarskiej, CSK MON WIM, Polska |
AUTOR DO KORESPONDENCJI
Data nadesłania: 09-04-2022
Data akceptacji: 25-04-2022
Data publikacji: 06-07-2022
LW 2022;100(2):101–111
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Pourazowe uszkodzenie mózgu (TBI) stanowi wyzwanie dla współczesnej medycyny z powodu znacznej częstości występowania, zróżnicowanego obrazu klinicznego oraz konieczności interdyscyplinarnego postępowania często obejmującego intensywną terapię, leczenie chirurgiczne, farmakologiczne, żywieniowe i rehabilitację. Pomimo postępu w uzyskiwanych wynikach leczenia ciężkich TBI wciąż wielu chorychwymaga długotrwałej opieki i nie odzyskuje pełnej samodzielności. Z tego powodu trwają badania nad nowymi terapiami, w tym nad leczeniem neuroprotekcyjnym, które mogłoby poprawić rokowanie po urazie mózgu zarówno na wczesnym, jak i późnym etapie leczenia. W artykule przedstawiono opis przypadku chorego z ciężkim TBI przebiegającym z długotrwałymi zaburzeniami świadomości, niedowładem czterokończynowym, padaczką pourazową pomimo wczesnej intensywnej terapii i rehabilitacji, którego stan znacząco poprawił się po zastosowaniu leku o działaniu neurotroficznym i neuroprotekcyjnym (cerebrolizyny) w połączeniu z intensywną rehabilitacją i terapią zajęciową. Multidyscyplinarne postępowanie oraz terapia multimodalna będąca połączeniem zróżnicowanych metod leczenia, w tym neuroprotekcyjnego w TBI, jest obiecującą strategią postępowania, które może znacząco przyczynić się do sukcesu terapeutycznego.