6. Szpital Okręgowy im. Króla Jana III Sobieskiego we Lwowie to jedna z dziesięciu najważniejszych placówek wojskowej służby zdrowia w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Niezwykłą atmosferą panującą we Lwowie, w którym przenikały się kultury różnych nacji (Polacy, Żydzi, Niemcy, Ormianie, Rosjanie, Rusini i inni), wzajemnie się wzbogacając i inspirując, przesiąknięty był także 6. Szpital Okręgowy. W taki właśnie sposób tworzony był swoisty genius loci 6. Szpitala Okręgowego. Doskonałą ilustracją tego zjawiska są ciekawe dzieje dwóch medyków lwowskiej lecznicy wojskowej: kierownika Pracowni Rentgenologicznej Alfreda Bonga (1899–1982) i starszego ordynatora Oddziału Ocznego Witolda Starkiewicza (1906–1978), którzy po zakończeniu II wojny światowej, funkcjonując w zupełnie różnych warunkach społeczno‑politycznych (USA i PRL), osiągnęli wysoką pozycję zawodową, stając się wzorem i patronem dla medyków swojej dziedziny. Dziś już nie istnieje legendarny 6. Szpital Okręgowy im. Króla Jana III Sobieskiego, lecz wbrew wszystkiemu przetrwała jego wschodnia brama z zachowanym herbem „Janina” rodu Sobieskich, która wciąż inspiruje wszystkich odwiedzających Łyczakowską 26, co jest kolejnym dowodem istnienia genius loci tej placówki.