Wprowadzenie i cel: Rak płuca w większości przypadków jest rozpoznawany w późnym stadium choroby. Wstępna diagnostyka pacjentów odbywa się na oddziałach o profilu pulmonologicznym. Poprawa jej skuteczności i współpraca z torakochirurgami oraz onkologami wydaje się być kluczem do poprawy wyników leczenia. Celem artykułu jest ocena wartości diagnostyki przeprowadzonej na oddziale pulmonologicznym w aspekcie ustalenia etiologii i zaawansowania guza płuca oraz kwalifikacji do torakochirurgicznych procedur diagnostycznych i leczniczych. Materiał i metody: Oceną objęto 51 pacjentów z guzem płuca wykrytym w badaniach obrazowych, którzy po wykonaniu na oddziale pulmonologii badań diagnostycznych obejmujących bronchofiberoskopię, biopsję transtorakalną, badanie cytologiczne płynu z opłucnej, spirometrię, badanie zdolności dyfuzyjnej płuc dla tlenku węgla i badania laboratoryjne zostali skierowanych na oddział torakochirurgii w celu przeprowadzenia leczenia radykalnego lub uzupełniającej diagnostyki inwazyjnej. Wyniki: Jakość diagnostyki pulmonologicznej w wykrywaniu nowotworu złośliwego w badanej grupie okazała się stosunkowo wysoka (czułość: 0,66, swoistość: 0,81, dokładność: 0,71). Dzięki temu u 24 pacjentów (47,06%) możliwe było wykonanie operacji radykalnej. Po uwzględnieniu diagnostycznych procedur torakochirurgicznych doszczętne usunięcie guza płuca wykonano u kolejnych 7 chorych. Łącznie u 31 pacjentów przeprowadzono optymalne zabiegi resekcyjne płuca (60,78%). Wnioski: Współpraca oddziału pulmonologii w połączeniu z uzupełniającą diagnostyką torakochirurgiczną pozwala na dokładne ustalenie etiologii guza płuca oraz wykonanie operacji terapeutycznych w nowotworach technicznie resekcyjnych.