Zadaniem lekarzy jest holistyczne spojrzenie na chorych z uwzględnieniem nie tylko podstawowych chorób, ale także czynników ryzyka pogarszających ich rokowanie. Choroby układu oddechowego należą do najważniejszych chorób w praktyce klinicznej. W przebiegu chorób obturacyjnych oskrzeli, nowotworów czy infekcji dróg oddechowych często obserwuje się zaburzenia odżywienia. Mogą one być skutkiem tych chorób lub czynnikiem sprzyjającym ich rozwojowi. Niedożywienie często stwierdza się w przebiegu przewlekłych chorób płuc. Lekarze powinni regularnie oceniać stan odżywienia tych pacjentów, wykorzystując odpowiedni wywiad i pomiary antropometryczne. Rozpoznanie niedożywienia lub wyniszczenia wymaga wdrożenia odpowiedniego żywienia, uwzględniającego specyfikę chorób układu oddechowego. Nie identyfikując problemów żywieniowych i nie podejmując niezbędnych działań w tym zakresie, trudno oczekiwać dobrych efektów odległych w leczeniu przewlekłych chorób płuc.