W artykule przedstawiono przypadki kliniczne chorych, którzy trafili do Centrum Urazowego Wojskowego Instytutu Medycznego – Państwowego Instytutu Badawczego w drugim półroczu 2024 roku. Pacjenci byli leczeni zgodnie z aktualną wiedzą medyczną w Klinice Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej, Metabolicznej i Torakochirurgii oraz Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii. Skuteczny drenaż opłucnej był małoinwazyjną, najczęściej stosowaną metodą. Niektórzy pacjenci wymagali bardziej skomplikowanej procedury, jaką jest chirurgia torakoskopowa wspomagana wideo. Inną metodą, ale najdroższą pod względem materiałowym, była operacja z wykorzystaniem systemu Matrix lub Stratos, która umożliwia rekonstrukcję klatki piersiowej po urazach ze złamaniami żeber. Nowoczesne techniki operacyjne, takie jak chirurgia torakoskopowa wspomagana wideo, nie są wykorzystywane wyłącznie w onkologicznych operacjach planowych, ale znajdują zastosowanie również u pacjentów urazowych w trybie dyżurowym. Użycie metod małoinwazyjnych u pacjenta urazowego skraca czas hospitalizacji, rekonwalescencji i wykluczenia z życia zawodowego. Biorąc pod uwagę potrzeby Sił Zbrojnych RP w zakresie procedur torakochirurgicznych, na które odpowiada Wojskowy Instytut Medyczny – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie, przedstawiony artykuł wskazuje, że wyzwania w tej dziedzinie medycyny są coraz większe. Opisane poniżej procedury stanowią standard, znany z prestiżowych europejskich ośrodków torakochirurgicznych. Stały rozwój torakochirurgii wydaje się uzasadniony, szczególnie w wojskowej służbie zdrowia. Potrzeba ciągłego kształcenia i wdrażania tych technik jest zdaniem autorów kluczowa dla utrzymania właściwej ochrony Sił Zbrojnych RP.