Wprowadzenie i cel: Doświadczenia wojny w Ukrainie pokazują, że sukces w dziedzinie zabezpieczenia medycznego ludności może zapewnić jedynie służba kompletna, dopasowana do charakteru działań operacyjnych, korzystająca z rozwiązań pozwalających wykorzystać najnowsze osiągnięcia organizacyjne i technologiczne z obszaru zdrowia oraz opieki. Celem badania było opracowanie nowej metody dynamicznego planowania zabezpieczenia medycznego wojsk walczących poprzez modelowanie procesów opieki medycznej pola walki, służącej zwiększeniu skuteczności i efektywności zarządzania zasobami systemu ochrony zdrowia oraz poprawie zdolności operacyjnych wojsk walczących. Materiał i metody: Modelowanie procesów opieki medycznej pola walki oparto na powszechnie uznanych czynnikach operacyjnych – sile, czasie i obszarze, rozszerzając tę grupę o dodatkowy, istotny z punktu widzenia organizacji pracy medycznych jednostek polowych parametr – bezpieczeństwo, przypisując jednocześnie wszystkim zmiennym właściwą, odpowiadającą przedmiotowi zagadnienia charakterystykę i interpretację. Wyniki: Opracowano propozycję modelu kalkulacyjnego, na bazie którego skompilowano narzędzie analityczne pozwalające elastycznie dostosowywać oraz łączyć cele i potrzeby opieki medycznej – regulowane skalą i strukturą strat sanitarnych – z postępami w przebiegu operacji wojskowej w części zależnej od jej dynamiki oraz zdolności do prowadzenia manewru. Wnioski: Proponowany model szacowania potrzeb medycznych w części dotyczącej zabezpieczenia operacji wojskowych jest zaawansowanym metodycznie i równocześnie łatwym w użyciu narzędziem wspomagania decyzji w zakresie planowania oraz organizacji opieki. Integruje wiedzę na temat występowania oraz rozpowszechnienia najważniejszych czynników określających warunki i możliwości prowadzenia pomocy medycznej oraz potrzeby i oczekiwania wynikające z zamierzeń taktycznych i operacyjnych. Optymalizuje procesy zabezpieczenia medycznego pola walki. Ogranicza ryzyko błędów w najbardziej wrażliwych, kluczowych dla powodzenia operacji wojskowej obszarach. Wzmacnia odporność systemu ochrony zdrowia na działania hybrydowe i militarne, dostarczając kluczowych informacji dotyczących bieżących potrzeb w zakresie jego organizacji i funkcjonowania w powiązaniu z planami taktycznymi, operacyjnymi oraz strategią obrony państwa. Prowadzona za jego pomocą koncentracja i koordynacja zasobów medycznych, zarówno natywnych, przypisanych do ugrupowania bojowego, jak i znajdujących się w przestrzeni operacyjnej, tworzy środowisko zapewniające wysoką skuteczność i efektywność udzielanej pomocy.