Zakażenia układu moczowego są jedną z najczęstszych infekcji wieku dziecięcego. Prawidłowe pobranie moczu w grupie dzieci najmłodszych stwarza trudności techniczne, a w konsekwencji prowadzi do uzyskiwania, po kilkudniowym czasie oczekiwania, fałszywie dodatnich wyników badań bakteriologicznych. W przypadku niejednoznacznego wyniku badania ogólnego moczu włączenie antybiotyku bywa opóźnione do czasu otrzymania wyniku badania bakteriologicznego, co może przyczynić się do nasilenia zakażenia oraz zwiększenia ryzyka powikłań. Jednocześnie często dochodzi do sytuacji włączenia antybiotykoterapii w przypadkach, gdy leukocyturia wynika z niepoprawnego pobrania próbki moczu, a wyhodowane w badaniu bakteriologicznym patogeny są wynikiem zanieczyszczenia. Naraża to dzieci na niepotrzebne wyjaławianie naturalnej flory jelitowej oraz stopniowe narastanie oporności bakterii na stosowane antybiotyki. Z tego względu poszukuje się nowych biomarkerów stanu zapalnego różnicujących zakażenia układu moczowego od zakażeń gorączkowych o innej przyczynie. W artykule przedstawiono badane nowe lokalne markery stanu zapalnego, które mogą być pomocne w diagnostyce ZUM. Są to: białko YKL40, lipokalina zwią-zana z żelatynazą neutrofili, interleukina 8 i 6, Kidney Injury Molecule-1 oraz kalprotektyna.